دسته بندي : <-PostCategory->
غریبه نیستی
گذشت از اون روزا چند سالی زود
روزایی که فکرمون شربازی بود
به قول تو همون روزایی که الافی بود
اما قشنگ بود هر چند که سر کاری بود
سکوت عجیبی بود شهر خالی بود
یادش بخیر چقدر جنجالی بود علی
شلوغ ولی پر تنهایی بود
اینا خاطرات خوب پارک شهرداری بود
یه سری از بچه های جدولی شدن
یه سری بای دادن و رفتنی شدن
واسه نوشتن دردا ورقه کمه
مجبورم بدنمو خط خطی کنم
من یه آدم لالم که زیاد حرفام
یه معتاد لعنتی به سیگار مگنا
چند سال گمم تو روزایی که گذشت
خودم اجر می زارم رو دیوار غم هام
زیادن تو دل من حرفای نزدم
حرفایی که باعث گرمای تنمن
دردای دل تو دردای منم هست
حس می کنمشون با اعضای بدنم
من غروب و خوب دوست دارم
تنمو با سختیا زود جوش دادم
وقتی بهتر میشم اوضاع بدتر نشه
حرفای درویش خوب گوش دادم
یالا پاشو دیگه بیا سریع بریم دیره تو همراهم نیای علی نمیشینه حتی اگه با من هم سلیقه نیستی
یالا پاشو بیا بریم غریبه نیستی یالا پاتو بزار توی سفره ی ما تو ام بیا قاطی عقده ای یا یه کم نفس بساز
ورس 2:
می کشم دردامو و مثه نقاش
می کشم فریاد و مثه ارواح
می کشم نفس و تو زندگیم باز
می کشم سیگارمو عین فیلما
حالا که هر از گاهی سر می زنی به من
بدون روزایی بود خیلی جنگید علی
چقدر حرف از غصه و غم می زنیم
بی خیال مداد من فروش چند می خری
یواش همه چیزای من اینجا حراج
مداد و خودکار و دفتر و تراش
حراج نفس من واسه گنده تراش
حراج زندگی و تمام اون غماش
قلب من با کلی درد و پارگی و خراش
حتی رفاقت و حتی قشنگی شباش
همه چیزم حراج همه چیزم حراج
اما یادت باشه کردم زندگیمو فداش
تویی که از معرفت دم می زنی
تویی که با همه موزیکای من لب می زنی
تویی که عاشق صدام و حرف منی
اینا همه فروشی بگو چند می خری؟
می خوام بدونم اصن اهل جنگیدنی
می خوام بدونم تو غصه ها دم می زنی
به تو نمی یاد تو دنبال خندیدنی
تو دنبال سوژه واسه رقصیدنی
اون مداد الکی نی علی می نویسه باهاش
هرجایی می ره اونم دیده میشه باهاش
گلوی ما چند سال زیر تیغه داداش
پس بده مداد بد بیخ ریش صاحابش
الکی نی می نویسه باهاش
هرجایی می ره اونم دیده میشه باهاش
گلوی ما چندساله زیر تیغه داداش
پس بده مداد بد بیخ ریش صاحابش
یالا بیا بره روی دار غرورت
اینجا همه چت غمن بگو شاد کدومه
یالا الان میره روی دار غرورت
یالا بیا بلرز چار ستونت
بیا ببین چطور با زندگیم چفت شده موزیک
اینجا واسه کس که سفت کنه پوتین
بهتر برین تو یه کوچه ی خلوت تو صدای منو یه هدفون کوچیک
شده ببینی یه جوونی که لات راه بره
که با غرور خاص خودش تو پاسگاه بره
نه دنبال دختر و مادمازل
فقط عاشق سه سری گاد فادره
به قران قسم
دوست دارم تخفیفی به جرمام ندن
شبای منو می دونن قرصام فقط
دوست دارم به هیچ خری قربان نگم
ایراد اینه زرد نبود تخمام فقط
ایراد اینه من بودم با وجدان طرف
علی سمت جاده های پل دار نرفت
علی سمت دنیای نرمال نرفت
به درک توام اصن حرفمو نبین
به درک حرفای قلبمو نبین
به درک پاشو برو دستمو نگیر
ولی به خودت قسم کسی اشکو ندید
الان بلدم حسابی داد زدنو
حفظم همه روزای باختنمو
همون روزا بودن منو ساختنمو
الان می تونم بزنم حتی شاهرگمو
بلدم دادزدن و
حفظم همه روزای باختنمو
همون روزا بودن منو ساختنمو
الان می تونم بزنم حتی شاهرگمو
یالا
هردردی بود دیدی
یالا پاشو برو دیگه هر چی بود دیدی
حتی اگه فرضی بود دیدی
اگه غمی خشمی یا ترسی بود دیدی
(2بار)
بشناس
منو بشناس
من سرشار از غم و احساس
من تاریکم پر از اشکال
با گوش پر از فحش و اخطار از
دنیای ادما اخراجم
من و به ذهنت بسپار
من زودتر از این حرفا رفتنیم
پس نمی تونم دنیا رو سخت نگیرم
شکل یه شبکه ی برفکیم
شکل یه کاغذ خط خطیم
یه تصویر عجیب ضرب دریم که پاییزمو بهار پس زمینم
حقمو محال پس نگیرم
محال هر شب نشینم پای کلمه ها خودکار و دست نگیرم
من خیلی خیلی زود رفتنیم پس همینم
قشنگ شده واسم بعضی کارا
شمردن تعداد ته سیگارا
نوشتن از همه دردای دلم روی کاغذ
حتی رو درو دیوارا
الکی نمی خوام روزام و شب کنم هی
الکی واسه پول شهرت تب کنم هی
وقتی می نویسم یه ادم دیگم
می خوام هرچی که می دونمو رپ کنمش
خسته از دنیا ایست بازرساش
تلاش واسه نمره بیست داوراش
این صدا واسه بی صداتراش
واسه فریاد بستمه شیش کلاس
منو خوب به حافظت بسپار
منو حسم کن منو بشناس
اگه دوست داری بیشتر حفظم کنی
ثانیه های شبو بشمار
کروس:
منوبشناس بدون استخاره
حرفای تلخ من قصه سازه
سرشار از غم اعتراضه
منو حفظم کن مثه شعر حافظ
منو بشناس بینمون اختلاف
دنیای من پر از اقتداره
دنیای من همون اتفاق که توش پره کینه انتقامه(2بار)
ورس2:
واس اون که تو زندگی پیره
واسه اون شبای تار و تیره
واسه اون که تو زندان گیره
جیبش خالی مسیرو می ره بی حس
واسه اون زن بیوه
وقتی چشما می شن بهش خیره
واسه اون که می گفتن شیره
اما حالا شده نعشه ی شیره
واسه کارگر بدون جیره
بستن پینه رو دست ضعیفش
واسه مادر و قلب مریضش
واسه زندگی غرق هزینه
از دست رفتن یه عزیزش این
قصه ی درد عجیبه
دردی که به همه ی سلولای بدن امثال شماها غریبه
واسه کسی که می خواد شرو کمش کنه
کسی که می خواد هیپ هاپ و حمش کنه
کسی که با راس گفتن ماها مشکل داره
واس خاطر اینکه چپش پره
واسه اداره ها و همه پستای کشکی
واسه بانکا و دزدای شرعی
واسه کار بلدای کار شل کن
واسه راه بلدای راه گم کن
واسه گنده منصبای گردن کلفت
همون ادمای مفت خور
واسه تویی که می دونی یه هو پر شدن چیه
لای جمعیت گم شدن چیه
تویی که می دونی یه هو خل شدن چیه
درگیر الکل شدن چیه
گوش کن تو مخت بسپار
هر کلمه ی منو بشکاف
من هستم تا این داستانا هستن
منو حس کن
منو بشناس
من غمگینم
از دردا و غصه ها سنگینم
بشین به حرفام فکر کن
هر کلمه ی من و حس کن
منوبشناس بدون استخاره
کروس
حرفای تلخ من قصه سازه
سرشار از غم اعتراضه
منو حفظم کن مثه شعر حافظ
منو بشناس بینمون اختلاف
دنیای من پر از اقتداره
دنیای من همون اتفاق که توش پره کینه انتقامه(2بار
منو بشناس
تقصیر
ما چند سالی می گذره که بینمون جنگه
اما جفتمون دلمون تنگه
وقتی یاد اون روزام می شکنم فقط همین
چپ و راست از اینور اونور میشنوم ازت رفیق
شنیدم هنوزم نسبت به اجتماع سردی
هنوزم تو لحظه دنبال یکی میگردی
هنوزم مثه قدیما نوشتهات بد نی
تلخیاتو می ریزی تو یه استکان تلخی
هنوز تنو می سپاری به سرمای بارون
جک تعریف می کنی با حرفای ناجور
هنوز این و اون دست میندازی مثه قدیم
با هزار تا حرکت ازبرگای پاسور
توی راهی رفتی انگار بقیشو مجبوری
هنوز فکر می کنی که به خیلیا مدیونی
دنیا شکستت صداشو فقط شنید قلبت
اره بدجوری شکستت ولی هنوز مغروری
هنوز صدات گم میشه
میون مردم میره دلت سری پر میشه
دم نمی زنی
اما قشنگ میشه فهمید
چون هنوز مثه قدیما
چشات تو رو لو می ده
یه شکل و یه طوردیگه
هنوز لالایی می گی غمات و خواب می کنی
یه جوری تو خیابونا تاب می خوری
هنوز لاشخور از خیابونا پاک می کنی
هنوز دهن هر اشغال و صاف می کنی
هنوز همه دارن می خندن به قصه هات
چوب می کنن لاچرخ نوشته هات
من چند سالی بود کنارت نبودم مشتی
ولی خلاصه خوشحالم هنوزم هستی
هنوزم مثه قدیما بدون خط کشی موندی
هنوز مثه خاطرات خوب بچگیمونی
هنوز کلی ترس داری از پیر شدن
همه بزرگ میشن ولی تو بچه می مونی
کروس:
هنوز مثه قدیما بدون خط کشی موندی
هنوز مثه خاطرات خوبه بچه گیمونی
هنوز کلی ترس تو دلت ازپیر شدن
همه بزرگ میشن ولی تو بچه می مونی
ورس2:
قبول من اصن نبودم مواظب تو
ولی تو مثه مرد باش پاشو مبارزه کن
میگی دلیل تموم مشکلات تو منم
باشه هرجور که می خوای محاکمه کن
اصن من باعث همه مسیرای کجتم
اصن من باعث همه رفیقای بدتم
من دلیل غمتم
من الکل شبتم
من باعث سه تا خط کج رو دست چپتم
من بودم که مردم
من زندگیتو بردم
این من بودم که حتی عشق تو رو کشتم
من بودم که گه زدم تو روزای با حال تو
من گرفتم حتی ازت دوستای پا کارت و
من بودم که ظلم می کردم به تنو باور تو
منم حتی دلیل غم پدر و مادر تو
منم حتی دلیل کبودی رو تن تو
منم حتی دلیل ریزش موهای سرتو
منم حتی دلیل شروع به هیپ هاپ و رپتو
من یادمه قشنگ اولین روز هد زدنتو
من بودم می گفتم لای کلمه ها تب کنی
هر اعتراضی داری بنویسی و رپ کنی
من بودم می گفتم که تو نباید صبر کنی
باید همیشه تند بری حتی اگه چپ کنی
من بودم می گفتم که تو نباید صبر کنی
باید همیشه تند بری حتی اگه چپ کنی
نگاه تو از رو ایینه رو تصویر من ننداز
هر اتفاقی افتاده تقصیر من ننداز
تو بیست و یک ساله فقط یه تصویری تو ایینه
هر اتفاقی افتاده تقصیر من ننداز
کروس:
هنوز مثه قدیما بدون خط کشی موندی
هنوز مثه خاطرات خوبه بچه گیمونی
هنوز کلی ترس داری ازپیر شدن
همه بزرگ میشن ولی تو بچه می مونی
زندگی هیپ هاپی
چه روزگار گندی لحظات تلخ و غمگین
پشت هم به صف شدن
و حاضرن با شمشیر این قلب منو جر بدن
اما ترس تو من نیست
من 5سالم بود اخرین باز ترسیدم از لنگی لاستیک دوچرخم
چون ندادم ترجیح که پشت چرخ بدی باشم اما باختم مشتی
چه میشه کرد حرفی
باشه هر کی کی
نمیشه زد وقتی
باشه هر چی کشکی
درویش قسم به ابروت
قسم به تار موت
قسم به روزایی که پر از فقر و ساده بود
قسم به عصای درمونده گدای کور
تو مرامم این نبود شاد باشم دوست غمگین
این نبود
با این که اندازه کافی زندگیم شیرین نبود
خنجرم تو جیب نبود نامردی رو خوب دیدم
ولی تو وجود خستم نیس هنوز
ترس از هر گنده لات شاخی نی عمو
من تو کثافت جنگم ترس درگیری نمومد تو قلبم
قسم به تو درویش که هیشکی اهل شر نی وقتی سگشم
حتی اگه بالا بودم زور روی زیریم نبود
اونقدی که مشت خوردم خون توی بینیم نموند
قسم به تو درویش که اهل دردسر نیستم اما دست تقدیر
ارزومو نشنید و پام تو جاده لغزید
پس حق داری که بزنی تو چشای من زل
اما محال که بشم توی راه شب گم
این خیابونا یه عمر جفت من کفشمن
من از برم شاهراه ها و کوچه های تنگ و
کروس:
زندگی هیپ هاپی
بدون حد و مرز بدون ترس انتهای رنگ شب
زندگی هیپ هاپی
زندگی چندتا مرد تو عمق درد اما سربلند بازهم
ورس 2:
همه دور وریام می گفتن نرم سراغ شب
نرم تو راه خلاف نشم مچاله تر
نشستن گفتن از هر زیر و بم تو زندگی
اما خودم پرم بگین من از کجا بگم هان؟
از شب به شب بیدار
نخ به نخ سیگار
لب به لب لیوان
الکل سر به سر می زاشت با من
خط کج زیاد تو راه راست من ما کاشت
اما خواستم در بیام از نگاه به سختیا
از بیست و یک سال حسرت
بیست و یک سال دردم
تلخی های شهرم
بیست و یک سال جنگم
درد پشت و خنجر
زخم مشت تو فکم
استرس تو مغزم
از مرگ باورام
تنگ شدن جا برام
مرگ خواهرام برادرام
نفرینای شاهرگام
تو هر غروبی با اذان
یه درد بد تو سینه
یه درد لاعلاج
از نیازی که یه ادم اس وپاس به خون
از نیازی که یه جوون اس وپاس به خون داشت
من سرباز قماری بودم که اس و شاه نشون داشت
بی بی ام تو این قمار داشت حکم مادرم
هیپ هاپ لعنتی شد زندگی و باورم
کروس:
زندگی هیپ هاپی
بدون حد و مرز بدون ترس انتهای رنگ شب
زندگی هیپ هاپی
زندگی چندتا مرد تو عمق درد اما سربلند بازهم
ورس3:
همه بازیکنا به صفشین که شروع شده بازی
محال محال حالا خالی بشه باطری
حالا که به گوش توام صابون من ماسید
باهاش حال کردی منم داغونتم داشی
بیست و هفت فروردین 69
یه جایی افتاد اتفاقی
یه اتفاق خاصی
مامان من زایید
یه گوله اتیش
اتیشی که از اولش رو قانونا شاشید
برگرفته از کتاب قاتلای جانی
فهمید که خیابونا جای بچه ها نیست
اما باز دید بچه ها که پر می کنن لاتی
این به بعد چه خونایی که رو زمینا پاشید
این به بعد چه پولایی که تو قمارا خوابید
این بعد می فهمی که حق و چاپید
باید پول پس گرفت هر چند که باشه ناچیز
پسر چه حالی داره زندگی هیپ هاپی
کروس:
زندگی هیپ هاپی
بدون حد و مرز بدون ترس انتهای رنگ شب
زندگی هیپ هاپی
زندگی چندتا مرد تو عمق درد اما سربلند بازهم
2ال
ینترو:
ما می خوایم دوئل کنیم
حاضری
ورس1:
اینا هموناین که جلوم گاییده میشن
با ترس از علی از ننه زاییده میشن
یالا بیاین دورم کنین منو بکشین
فکر کنین که واسه کشتن من جایزه میدن
تو نداری وجود فقط می بافی هی اراجیف
وقتی نزدیک تو میشم ازم میشی فراری
از علی می ترسی دل دیدنشو نداری
خفه شو لاشی تو جیگرشو نداری
من نمی ترسم از اونی که بستی به کمرت
من نمی ترسم حتی از صدمه زدنت
من اصن امثال شما جنگتونو دوست دارم
یالا بیاین بکشینم رنگ خون و دوست دارم
خیابونو دوست دارم دوست دارم که توش باشم
من حتی ادمای گنگتونو دوست دارم
من رد دادم پس اینکه ترس تو منه چرت محض
می تونم که سگ باشم تو همه جا تک باشم
فرار کن از من
فکر کن من پلیسم
تو مسیر من نمون که ترمزم بریدست
وقتی چشای من میشه خیره به تو می رینی
بدون هیچ حرکتی یه گوشه ای میشینی
من بیست و یک ساله به این دنیا دیه دادم
پس گه نکن تو اعصابم دیه تو چیزی نیست
بزن بریم هر جایی که عشقته مشتی
تو دشمن منی من و می کشی یا می میری
کروس:
دشمن مجبورییم که گاهی کار و ول کنیم
زندگی کنار ادم عادیا رو ول کنیم
تو دنیای من و تو یه رنگ خون شبیه
تکون بده هیکلتو ما می خوایم دوئل کنیم
ورس2:
بدون فرقی نمیکنه رنگ من با رنگ تو
اما پر از تفاوت جنگ من با جنگ تو
جنگ من با لحظه ها و خاطرات تلخ
درگیری با مزه ها و مایه ات تلخ
دنیا خیلی تو تلاش زیرمو بگیره
تا اینجاشم که ایستادم شیرمو کشیده
من نوشتم جنگ من با گنده تر ازتوه
جنگ من یه فریاد از عمق تعصب
چشای تو دنبال یه ماشین یه پولداره و
چشای من دنبال یه قیصری که خون داره
من و صدام تخمای هرکی چپه کندیم
اما تو ادعات هنوزم ازم می ترسین
تیکه تیکه های قلبم وره وره ریخت
من و سکوت و جنگ با تن قمه ای
من هر جایی که بخوای همراه تو می یام
ترس ندارم از هیچ ننه قبه ای
وایسا هنوز مونده
من اتشیم بدنو زندگی سوزونده
من و خوب کوبونده
شاید همون غروری که پای کار من
دلیل موجه واسه جایگاه منه
اون که واسه توگندست خایه مال منه
دوست داره که خودشو به جای ما بزنه
پس باید زندگی کنار عادیا رو ول کنیم
تکون بده هیکلتو ما می خوایم دوئل کنیم
کروس
دشمن مجبورییم که گاهی کار و ول کنیم
زندگی کنار ادم عادیا رو ول کنیم
تو دنیای من و تو یه رنگ خون شبیه
تکون بده هیکلتو ما می خوایم دوئل کنیم:
7خط
ورس1:
بزار بخونم از همه حوادث تلخ
بزار بخونم از همه شرایط سخت
بزار بخونم
بزار همه بدونن
دلیل هیپ هاپ منو دلیل علاقه به رپ
بزار بگم از اونا که فاز هد و می دنو
از اونا که رو بیتای رپ ولو می شنو
اون شخصیتا که ترورینو
بزار بفهمونم معنی دل و جیگرو
بزار بگم از مسیرایی که ساده نیست
بزار ببرمت یه جایی که وا بدی
ببینم می تونی خودتو تو ما جا بدی
می خوام رو قلبم بنویسم جای تیر
می خوام کلمه هام بکنه تو رو له
می خوام نصف کهر نمونه این پروژه
می خوام دست خالی وایسمو داد بزنم
کدوم نه نه غهبه می خواد منو بکشه
می خوام تموم ثانیه های شبمو رپ کنم
واسه مشت تو و لبم و تر کنم
تو صورت کثیف و قلم و پرت کنم
بگو یکی یکی بیان شرمو کم کنن
نمی تونم باشم اون که متعادل
ممکنه تا اخر تو دل علی غصه ها بره
تو تو یه خط زنده ای و من هفت خطم
دنیامون متفاوته
کروس:
هفت خط
از چشای تو می خونه حرفاتو قبل اینکه نگاه کنی می دونه
هفت خط:
درد روزگار و می دونه
زندگی گرگا و زوزه ها رو می دونه
هفت خط
عوضی مثه تو رو سرجاش می شونه
هفت خط
یه روانی دیوونه یه فراری بی خونه که شبا می ره می خونه
ورس2:
من می خونم حتی اگه میکروفن بو خون بده
شهامت به شعر تلخم معنای جنون میده
باید هرچی بدخواست زیر صدا جون بده
صدای من تموم دنیا رو تکون بده
دنیا رو تکون بده منفجر کنه
حس قدرت من دشمنامو مضطرب کنه
گره منو هیپ هاپ و محکمش کنه
فریاد من ادما رو منقلب کنه
باید خورشید همیشه نور به چشام بده
کفشم با کلی غرور خون به پاهام بده
خدا به من و رگم اختیار تام
سیگار تو دستم همیشه به لبم کام بده
ده یالا کام بده لاشی یالا کام بده
منو لای دوده خودت تو اسمون جام بده
منو بپذیر تو درد و دلت رام بده
بزار ببوسمت بازم حس به صدام بده
هفت خط
از چشای تو می خونم حرفاتو قبل اینکه نگاه کنی می دونم
هفت خط
درد روزگارو می دونم زندگی گرگا و زوزه ها رو می دونم
دنیا میگه تا اونجا که می تونی بجنگ
تا اونجا که حرفتو می فهمونی بجنگ
من هفت خط شدم توش اینجوری بگم
سه تا دست چپ سه تا پیشونی یه لب
کروس:
از چشای تو می خونه حرفاتو قبل اینکه نگاه کنی می دونه
هفت خط:
درد روزگار و می دونه
زندگی گرگا و زوزه ها رو می دونه
هفت خط
عوضی مثه تو رو سرجاش می شونه
هفت خط
یه روانی دیوونه یه فراری بی خونه که شبا می ره می خونه
خاك سرخ
نپرس چرا قول دادم مشتی
چرا علی بعد قرصا نخندید
چرا با یه کام کل دنیا می چرخید
یه بار به کام ما دنیا نچرخید
نپرس چی شد کی مرد کی کشت کی باخت کی برد کی تخمی شد
اون که لاشخور بود همیشه سیر می خوابید جنازه ی بقیه رو می برد می خورد
نپرس منو مدام گله هاتو می دونیم
حرفای مونده تو دل پاک و می خونیم
چرا عوض شد جای کروات و گیوتین
چرا عوض شد جای ژنرال و پیزوری
کی خشت رو خشت میزاره کی خاج میشه
کی میگیره تو خیابونا کی باج میده
اون که تا دیروز نمی تونست راه بره الان
مثه اقاها جلو تو ویراژ می ده
نپرس چرا قانونا دیکته شدن
چرا خون یه سری بی گناه ریخته شدن؟
خبر مرگ جوونای کشور و
روزنامه نوشت با تیتر بلند
چرا جای زخم ما خشک نمی شد
گردن ما مثه اونا درشت نمی شد
یه طرف دیگه یه نفر از گشنگی مرد
یه طرف دیگه یه نفرم کشته می شد
یه طرف دیگه خورجین غم بود کلنگ
یه جا دیگه مرفین و رگ بود و سرنگ
نپرس تا غمامو خوابش کنم
بذار غم مرگ سید وچالش کنم
بذار خلوت کنم با خود خر نفهمم
تا کثافت کاریامو پاکش کنم
من سوژه ی خوبی شدم واسه فیلم دیدنات
صدا منو می شنوی بعد جیرجیرکا
بسه دیگه نمک رو زخمم نپاش
سیخ شدی تو چشم منه هیچی ندار
اون که می گفتن تا ناموس بوش می پیچه
نوک چاقوش چل دفه گوشتی میشه
الان کجایی ببینی موش میگیره
توی توالت هاست اخرم توش میمیره
الان مرد جنگ تو خونه رو بالش
زور خونه نهایتن توالته
از قهوه خونه ها بوی شیشه می یاد
از مسجدا بو هنرپیشه می یاد
منم خلاف شدم یه جوری تقاص دادم
یه خلافی که نمی تونم غلاف باشم
هنوز واسه همه مستیام شراب دارم
چند وقتی هست خواب شبو طلاق دادم
هر وقت که از این دم میگیرم
احساس می کنم بوی گند میگیرم
یه گوشه می شینم فازه غم میگیرم
نیگا به ثانیه ها که ساعت چند می میرم
من همه این خیابونا رو شربازیشو کردم
بسیج تا شهرداری شهرداری تا بهمن
حتی کوچه ها بخوای الواتیشو رفتم
علی بعد کلی داد و شر بازی شد هفت خط
اما یه سری هستم خیلی سر راستن
هرچی ما می کاشتیم اونا برداشتم
یارو امروز منو تورو به گوه کشید
کلی کلاه برداری کرد فرداش رفت
پلیس یالا برو اونا رو بگیر پلیس برو دزده پولا رو بگیر
پلیس منو بی خیال شو مشتی باعث ریخته شدن خونا رو بگیر
حالا وقت خواب نیست
مش کریم من اومدم // از همین الان شروع کن
دلم پره واسم بگو مثل دفعه قبل // که کلی حرف زدی برام
بگو از قدیم ترا // یه منم یه تو هیچکی نیست اصلا" اینورا
برام از زندگی بگو / از حرفهایی بگو / که میشه دل بدی بهشون
از بوی خاک خیس // زیره نور ماه که هیچی جاشونو نمیگیره واسی سورنا رفیق
از لالایی بگو صدای بابایی بگو // از باقالی فروش خسته با گاری بگو
از بازیای رویایی آتاری بگو // از قره قوروتای شور بازاری بگو
از دایی ها که کوچیکا رو کول میکنن // از اون شیشه هایی که با توپ خورد میشدن
از جوجه رنگی ، دوچرخه زنگی // دست کثیف ، بعد رد خط زنجیر
از سمباد ، با اون شلوار بگی // از لوک خوش شانس و اون حرفهای رپی
از اون گوریل که با آدما تو رگی بود // از اون پلنگی که نمیکشت و صورتی بود
کروس:
پیره مرد چی شده؟ چرا تو داغونی؟
پیره مرد داد بزن ، چرا انقدر آرومی؟
بوته های باغچه همه خشک شدن ، چی شده؟
بگو هنوز زنده ای و منتظر بارونی ( 2 )
ورس 2:
نگفتی چشام قراره نم بگیره // نگفتی دلم قراره غم بگیره
قراره لباس تنم ، خونم پاشیده شه روش // نگفتی ، آرزوها قراره شاشیده شه توش
بعده درس خرداد شاد کردی قلبمو با تیر ماه // نگفتی میخوان بزنن قلبمو با تیر ما
کلی خودمونو توی شخصیت ها جا زدیم // گفتی تو چوپان دروغگو حکم گله رو داریم
نگفتی ، نگفتی ای کاش مگیفتی // اما ما نفهمیدیم تو داشتی انگار میگفتی
نگاهت آروم بود ته چشمات حرفی بود // ما نفهمیدیم تو داشتی انگار میگفتی
سوال میکردم گفتی کتک میخوای حتما" // زمین خوردم کمک خواستم گفتی کمک میاد بعدا"
تفنگ باز کردم ، تو هیچی بهم نگفتی // نگفتی قراره روزی تفنگ بیاد سمتم
بهم جرأت دادی تو دادی بال به من از قصد // گفتی مخت تو سرت و کار بزن حتما"
حرف زدن یادم دادی خاک پاتم مش کریم // نگفتی قراره روزی لال بشم از ترس
پاشو چرا خوابی؟ بزن قدم توی ایوون // مش کریم من دیدم کلی جسد توی میدون
گفتی یه دنیا سلول تو بدن هر آدمه // اما من دیدم یه دنیا بدن توی سلول
حس میکنم تنهام دیگه با ما رد پات نیست // مش کریم بلند شو ، حالا وقت خواب نیست
پیره مرد چی شده؟ چرا تو داغونی؟
بلند شو داد بزن ، چرا انقدر آرومی؟
بوته های باغچه ها ، دیگه خشک شدن
پاشو داد بزن بگو منتظره بارونی
بعد از من
وقتی من شکستم
هیشکی پشت من نبود
هیشکی دست دراز نکرد به سمت من واسم نموند
تنها بودم وقتی می شد
پشت به پشت چشم کبود
هیشکی پشت من نبود
هیشکی تخمشم نبود
روزی هزار تا صفحه پشت سرم میزاشتن
مانع توی راه واسه ی کشتنم می کاشتن
اما من می گفتم تلاش دشمنم بی فایدست
با این هزار تا صفحه
مستند می ساختم
هرروز بیشتر درد من تو قلبم
ادمای شهر من قبر من رو کندن
من تو این جهنم همه رویاهامو کشتم
همین دستشو ول کردیم دنیا ما رو گم کرد
کمه اون برادر که توی جنگ من بره
کم اون برادر که بوی معرفت بده
به خدا قسم نخواستم هیچ زمانی خم بشم اسیر غم بشم
درگیر ماتم بشم
کروس:
وقتی دل میگره
وقتی لحظه میره وقتی یکی مثه من که تو جوونی پیره
چشاشو می بنده رو به اسمون میشینه
قشنگیای مردنو توی خواب می بینه
ورس2:
حالا که من مردم
جسم من رو بردن
این اهنگ و یه جا بشین گوش کنش با فرصت
برو تو اتاق من درو ببند پشت سرت
حرف دارم باهات حسابی بگیر بشین محکم
کنار تختم چندتا کشوان بازشون کن
اولی چند تا کتاب قدیم یادشون خوش
روزای خوب تو برق صنعتی
اه چقدر که سخت بود این درس لعنتی
تو کشوی دوم چند تا عکس تو البوم
خیلی اروم صفحه ی اخرش رو باز کن
این عکس همه دنیا رو به چشم من مه کرد
این چشای لعنتی قلب داداش و له کرد
روزا که نبودی تنها بودم با عشقم
اما خیلی راحت اونم منو ول کرد
بی خیال
کشوی سوم و باز کن داش گلم ایول
تو کشوی سوم یه عالم شکایت
چند تا قصه تلخ چند تا کتاب از هدایت
چند تا شعر تلخ چند تا گله از رفاقت
یه توتون با یه پیپم واسه فراغت
چندتا کام می گیرم میریم واسه ی ادامش
نبینم اشک بریزی اون اشکاتو پاک کن
مثه مرد برو به سمت کشوی چهارم
چند تا یادگاری از حسین پناهی چند تا فیلم هالیوودی چند تا کیمیایی
چند تا سی دی مهمتر اون طرف تو ساکن
اروم بردار خط نیفتن کارای توپاکن
یادگار خاطرات خوبه قدیمامن
یادگار خاطرات خوبه من تو پارکن
خوب چشاتو قفل کن تو کشوی پنجمم
این نوشته های منن واسه درد مردمم
اونا که تونستن روزای منو شب کنن
همونا که تونستن قلبم رو غرق غم کنن
یالا مهدی پاشو کشو رو ببند
این به بند بجنگ رو به مشکلات بخند
مغرور باش داداش تو همیشه محکم بود
این به بعد بجنگ رو به مشکلات بخند
کروس:
وقتی دل میگره
وقتی لحظه میره وقتی یکی مثه من که تو جوونی پیره
چشاشو می بنده رو به اسمون میشینه
قشنگیای مردنو توی خواب می بینه
نظرات شما عزیزان: